بزرگنمايي:

پیام فارس - رودخانه فهلیان، شریان حیاتی جنوب فارس، سال‌هاست بی‌صبرانه منتظر آغوش سد پارسیان است. این پروژه عظیم که کلنگ آن در سال 1372 به زمین زده شد، با وعده ذخیره 625 میلیون مترمکعب آب و تولید 20 مگاوات برق، حالا پس از 32 سال تنها 10 درصد پیشرفت دارد. گویی زمان در دامنه‌های شهرستان ممسنی ایستاده است.
مدیر آب و فاضلاب ممسنی، از روزهای سخت می‌گوید: چاه‌های آهکی ما نفس‌های آخر را می‌کشند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
تعدادی از روستا با تانکر آبرسانی می‌شوند و حتی نورآباد، قلب ممسنی، هر روز تشنه‌تر از دیروز است. علی محمدی همچنین به پنج حلقه چاه خشک شده اشاره می‌کند که قربانی خشکسالی دهه اخیر شده‌اند.
به گفته وی، چاه‌ها در منطقه ممسنی بیشتر آبرفتی است و با بارندگی چاه‌ها آبدار می‌شوند. خشکسالی یک دهه اخیر در استان فارس، زنگ خطر تنش آبی را در شهرستان ممسنی به صدا درآورده است؛ ساخت سد پارسیان تا حدود زیادی مشکل تنش آبی را رفع می‌کند.
پتروشیمی؛ خوابی در حصار سیم خاردار
20 سال از کلنگ‌زنی پتروشیمی ممسنی می‌گذرد، اما امروز تنها زمینی وسیع با حصاری سیمانی از آن باقی مانده است. محلی‌ها اینجا را «صنعت کاغذی» می‌نامند.
کارشناسان تاکید می‌کنند: اگر پارسیان ساخته شود، این پتروشیمی می‌تواند برای 500 جوان اشتغال ایجاد کند و اقتصاد منطقه را دگرگون سازد.
مکاتبه‌های امیدوارکننده
در گوشه‌ای از این ناامیدی، نامه اخیر معاون اول رئیس‌جمهور به سازمان برنامه و بودجه چون بارانی بهاری است. محمدرضا عارف خواستار تخصیص فوری اعتبارات شده، اما مردم ممسنی که سه دهه شاهد وعده‌های بی‌ثمر بوده‌اند، هنوز باور نکرده‌اند.
امید نصیبی، نماینده مردم شهرستان‌های ممسنی و رستم در مجلس شورای اسلامی، این سد را حق مسلم مردم فراموش‌شده حاشیه زاگرس می‌خواند.
مناقشه آب؛ جنگ خاموش استان‌ها
نماینده شرکت آب و نیرو، نگران رقابت استان همسایه برای ثبت حقوق آب است و می‌گوید: اگر استان مجاور زودتر اقدام کند، سهمیه پارسیان به صفر می‌رسد. این سد نه یک انتخاب، که یک ضرورت است.
محسن رنجبری تاکید می‌کند ساخت پارسیان می‌تواند سالانه از خسارات سیل میلیاردی جلوگیری کند.
به گفته او، مشکل در احداث سد پارسیان تنها تخصیص آب است، باید مسئولان استانی از جمله استاندار فارس و دیگر متولیان اجرایی تخصیص آب شرب بگیرند وگرنه در آینده‌ای نزدیک مردم در خصوص آب شرب با مشکل مواجه می‌شوند.
نماینده شرکت آب و نیرو همچنین در خصوص برخی گمانه‌زنی‌ها مبنی بر اینکه سد چمشیر پایانی بر ساخت سد پارسیان است، بیان می‌کند: سد چمشیر در پایین دست است و سد پارسیان در بالادست قرار دارد و این دو هیچ مشکلی برای هم ایجاد نمی‌کنند زیرا فاصله قانونی به طور کامل رعایت شده است.
به گفته رنجبری، تخصیص آب سد پارسیان در سال 93 الی 94 به طور کامل صفر شد و اکنون باید مسئولان استان به دنبال ردیف بودجه باشند و تخصیص آب بگیرند زیرا استان مجاور ما به دنبال تخصیص آب است و اگر بگیرند چون فارس در بالادست آن قرار دارد دیگر تخصیص آب به سد پارسیان تعلق نمی‌گیرد.
طبیعتی که منتظر است
در پایین‌دست سد، دشت‌های فهلیان و مصیری با خاکی حاصلخیز اما بی‌آب، چشم به راهند. کشاورزان محلی به یاد می‌آورند روزهایی را که دو بار در سال برنج می‌کاشتند. حالا زمین‌هایشان با ترک‌های عمیق، قصه تشنگی را فریاد می‌زنند.
پایانی بر انتظار؟
با وجود دستور اخیر دولت، هنوز هیچ بودجه مشخصی به پارسیان اختصاص نیافته است. مردم ممسنی اما امید را رها نکرده‌اند. آنها هر صبح به کوهستان خیره می‌شوند و تصویر سدی را مرور می‌کنند که شاید روزی نه تنها آب، که زندگی را به این دیار بازگرداند.