بزرگنمايي:

پیام فارس - فرارو /متن پیش رو در فرارو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
روزنامه نیویورک تایمز در تحلیلی به عنوان «تراژدی جو بایدن» دوران پایانی ریاست‌جمهوری جو بایدن را با لحنی انتقادی و در عین حال همدلانه بررسی می‌کند. نویسنده بایدن را فردی می‌بیند که با وجود دستاورد‌های اقتصادی چشمگیر، همچون شبحی در کاخ سفید به‌سر می‌برد و از توجه عمومی فاصله گرفته است. این مقاله تأکید می‌کند که اگرچه بایدن موفق شد اقتصادی رو به رشد، نرخ بیکاری پایین و برنامه‌های حمایتی بزرگی مانند طرح نجات آمریکا و قانون زیرساخت‌ها را محقق کند، اما روایت‌سازی ضعیف و ناتوانی در جلب اعتماد عمومی به این موفقیت‌ها، میراث او را خدشه‌دار کرده است.
تحلیل نشان می‌دهد که بایدن خود را قهرمان طبقه کارگر معرفی می‌کرد، اما نتوانست حمایت این طبقه را حفظ کند. این مسئله، به‌ویژه در انتخابات اخیر، به ضرر حزب او تمام شد. با وجود پیشرفت‌های اقتصادی ایالات متحده، مانند نرخ رشد سریع‌تر از دیگر کشور‌های گروه 7 و کاهش تورم به حدود 2 درصد، بسیاری از رأی‌دهندگان این دستاورد‌ها را نادیده گرفتند یا آنها را به حساب سیاست‌های بایدن نگذاشتند. شکاف میان واقعیت و ادراک عمومی، نقطه ضعف کلیدی او بود.
بااین‌حال، مقاله پیش‌بینی می‌کند که تاریخ نسبت به رأی‌دهندگان امروز قضاوت منصفانه‌تری خواهد داشت. بایدن با تصمیماتی مانند طرح نجات اقتصادی و سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی، اثرات مثبتی بر طبقه کارگر و کاهش فقر گذاشت. اما عدم توانایی در کنترل روایت عمومی و پیامد‌های تورمی ناشی از همین اقدامات، باعث شد که او بیش از دستاوردهایش، به‌خاطر شکست‌های ادراکی به یاد آورده شود.
این خلاصه از تحلیل روزنامه نیویورک تایمز به‌خوبی تصویر کاملی از نگاه نویسنده به دوران پایانی ریاست‌جمهوری جو بایدن ارائه می‌دهد. متن تأکید دارد که اگرچه بایدن دستاورد‌های اقتصادی چشمگیری داشت و سیاست‌های مهمی در حمایت از طبقه کارگر به اجرا گذاشت، اما شکست او در جلب اعتماد عمومی و روایت‌سازی مناسب از این دستاوردها، میراث او را تضعیف کرده است.