بزرگنمايي:

پیام فارس - آرمان ملی / «رسانه‌ملی یا تریبون تندروها» عنوان یادداشت روز در روزنامه آرمان ملی به قلم منصور حقیقت‌پور است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
تندروها و آنچه خالص‌سازها نام دارند در روزهای اخیر تحرکاتی را با برنامه‌ریزی برای غبار آلود کردن فضای سیاست‌خارجه انجام می‌دهند که باتوجه به پیشینه این برنامه‌ریزی‌ها به‌جرات می‌توانیم بگوییم نه‌تنها تاثیر مثبتی ندارند بلکه باعث بدبینی جامعه جهانی به جامعه ایران و هزینه‌تراشی برای جمهوری اسلامی خواهد شد.
متاسفانه چون صدای آنها بلندتر است برخی به اشتباه این نفرات را نماینده جامعه ایران می‌دانند که این موضوع نیاز به اصلاح دارد. آنها نه‌تنها در سیاست‌خارجه بلکه در همه موارد خود را مالک کشور می‌دانند و می‌خواهند همه چهره‌های حکمرانی را خودشان انتخاب کنند. همچنین در مسائل دفاعی و امنیتی هم خودشان را دست بالا می‌گیرند. حالا در مورد تغییر دکترین هسته‌ای ایران باتوجه به‌حاشیه‌هایی که با غرب داریم تلاش دارند تا نظر خودشان را اعمال کنند ولی نظر حاکمیت نقشه‌راهی است که براساس آن عمل خواهیم کرد و این چهره‌ها در آن حد نیستند که بتوانند نظر حاکمیت را تغییر دهند. متاسفانه حدشان را بالاتر از همه شهروندان ایرانی می‌دانند و خودشان را که در حد ظرفیت یک اتوبوس هستند تواناتر از اکثریت جامعه نشان می‌دهند. این جریان خالص‌ساز همه چیز را برای خودشان می‌خواهند. در اینجا باید با شفافیت بگوییم که امروز رسانه‌ملی هم در اختیار این جریان است و هر نظری داشته باشند از طریق صداوسیما در جامعه پخش می‌کنند. بر اساس اسناد مستند می‌توانیم بگوییم که این جریان خالص‌ساز میلیاردها دلار به اقتصاد و جامعه ما آسیب رسانده‌اند که جایی برای جبرانش هم نیست. بابت همین تحریم‌هایی که آنها کاغذپاره می‌دانندش سال‌هاست که هزینه می‌‌دهیم و جامعه ما هم در شرایط سخت معیشتی حضور دارند ولی این موارد باز هم از اشتهای آنها کم نکرده است. همه اینها به‌دلیل آن است که این طیف از جامعه جهانی عقب مانده و به‌همین دلیل ظرفیت شنیدن انتقاد و نظرات جدید را ندارد. آنها خودشان را در جایگاهی می‌دانند که به‌نظرشان خیر و صلاح ایران را بهتر از هرکسی می‌دانند و این توهمی بیش نیست و در ادامه تنها هزینه‌های حاکمیت و جامعه را افزایش می‌دهند و همچنین باعث بدبینی جوامع جهانی نسبت به ایران شده‌اند. این‌ها همان خالص‌گراهایی هستند که اگر فردی در چارچوب‌ آنها نباشد، می‌خواهند او را از دور خارج کنند و به‌همین دلیل است که با هرنگاهی خارج از فضای خودشان به‌هر نوعی مخالفت می‌کنند، حال این تفاوت چه در سیاست‌خارجه باشد و چه در سیاست داخلی.