بزرگنمايي:

پیام فارس - اعتماد / «دگرگونی در سیاست بهبود روابط ایران و آمریکا» عنوان یادداشت روز در روزنامه اعتماد به قلم محمد ملاکی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، جریان صنعتی شدن معمولا از خارج و توسط یک قدرت خارجی وارد شده است. چنین وضعیتی کمکی در جهت همنوایی و تطابق کامل ایدئولوژی اقتصادی، تولید با جمعیت محلی نمی‌کند، بلکه برعکس باعث مقاومت در مقابل ورود طرز تفکر جدیدی که ارزش‌های سنتی را مورد تهدید قرار می‌دهد، تشدید می‌کند.اما ایجاد رابطه کارکردی و مکمل بین ایدئولوژی سیاسی و ایدئولوژی اقتصادی با توجه به تغییرات ساختاری کشورهای پیرامونی در منطقه و همچنین پیروزی جمهوری‌خواهان در امریکا اشکال جدیدی از تفکر و گسترش نظرگاه‌ها و درک انسان‌ها از جهان را به همراه داشته است و نیز موجب اسطوره‌زدایی در ارتباط با سیاست‌های ایدئولوژیک می‌شود. پیروزی ترامپ با ادعای صلح‌طلبی در یک نظام ریاستی، با سابقه یک دوره پرتنش زمامداری و 4سال فرصت بازاندیشی در نقاط ضعف و قوت، قطعا همان‌گونه که برای سایر ملل دنیا حایز اهمیت است برای جمهوری اسلامی نیز نمی‌تواند بی‌ربط باشد همان‌گونه که رخدادهای عصر افسانه در سرزمین توران به ما ربط داشت و دارد. از طرف دیگر در نظام بین‌الملل، بین دولت‌ها نوعی اشتراک ذاتا روانی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هم وجود دارد از قبیل شباهت افکار و ایده‌ها به دلیل منشا اجتماعی مشترک و آموزش مشترک که در سایه روابط تجاری، اشتراکات قومی و قبیله‌ای و مبادله متقابل خدمات گرفته تا اقامت قریب به 3میلیون ایرانی مهاجر مقیم امریکا. به نظر می‌رسد انتخابات امریکا فرصتی است که باید از آن به درستی در جهت منافع ملی استفاده کرد، چراکه جهان تاریخ است و دائما در حال حرکت، خود را دگرگون می‌کند و پیوسته در حال دگرگون ساختن خود و اعضایش، محیطش و سایر جوامعی است که با آنها در ارتباط است. تمام جوامع چه به صورت ناگهانی و چه به گونه‌ای آرام یا نامحسوس، طرح و مسیر کم وپیش مشخصی را تعقیب می‌کنند. 
بنابراین جامعه ایران نیز مستثنا از این قاعده نیست و جولانگاه کنش اجتماعی گروهی اقلیت از اشخاص نبوده و در حد و شکلی از سازمان اجتماعی بسته نیز نمی‌توان آن را کوچک کرد . جامعه ایران نخبگان ملی و مذهبی زیادی را به خود دیده که در سیاست‌شان نقش تفاهمی را بازی کرده‌اند چه با سیاست موازنه منفی که اولین‌بار توسط دکتر محمد مصدق ارایه شد که اگرچه با کودتای 28 مرداد از نخست وزیری برکنار شد، اما دستاورد بزرگ آن ملی شدن صنعت نفت ایران را به دنبال داشت .حال پس از 45 سال زمان آن رسیده که در ژرفای این سیاست و شعار نه شرقی و نه غربی تعمقی صورت پذیرد . آیا سیاست نه شرقی و نه غربی که همان موازنه منفی است، در حال حاضر هم پاسخگوی نیاز‌های اقتصادی و سیاسی کشور می‌تواند باشد .آیا بهتر نیست با درس‌آموزی از گذشته و نگاهی به خرده حاکمیت‌های حوزه خلیج‌فارس و درس‌آموزی از نتایج سیاسی اقتصادی و عرصه گاه بین‌المللی، این سیاست را که نتایجی جز تحریم و تنگناهای بین‌المللی برای مردم و کشور نداشته، طرحی دیگر انداخت؟
اکنون در غیرت‌سازی جامعه امروز ایران با جامعه جهانی و رویدادها و بحران‌های سال‌های اخیر آن را می‌طلبد که دولت پزشکیان نگاهی واقع‌گرایانه به ایجاد روابط با دنیا داشته باشد و همان‌گونه که در شعارهای انتخاباتی وعده حل مشکلات و مسائل جامعه را بارها و بارها تکرار کرده و از همه مهم‌تر شاهد اعتراضات بحق مردم بوده و نیز دریافته که جامعه ایران در عصر نوتکنیکی قرار دارد و سال‌هاست که پارینه تکنیکی را پشت سر گذاشته است.پس این فرصت طلایی با دیپلماسی دم گاو می‌تواند سایه جنگ را از سر خاورمیانه کم کند و ایران را به آغوش جامعه جهانی بازگرداند.