پیام فارس - گفت و گوی «خبرجنوب» با مربیان باشگاه کاراته ایلان کشکولی از توابع بالاده کازرون
در یکی از بخش های شهرستان کازرون فارس، استعدادهایی در رشته کاراته ظهور کرده اند و این موضوع مطرح می شود که این نابغه های ورزشی در شرایطی بدون امکانات توانسته اند عرض اندام کنند و اگر بستر مناسب برایشان فراهم شود چه کارهایی که ازشان بر نمی آید.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
چند روز قبل مرحله اول مسابقات لیگ کاراته وان کشور در سال جاری به میزبانی همدان در دو بخش آقایان و بانوان برگزار شد و ورزشکارانی از بخش بالاده شهرستان کازرون توانستند خوش بدرخشند. محسن کیخایی کیا در وزن منهای 47 کیلوگرم در رده نوجوانان موفق به کسب مدال خوشرنگ طلا شد. همچنین ندا رستمی در وزن منهای 42 کیلوگرم و بهاره جوکار نیز در وزن منهای 47 کیلوگرم در رده سنی نوجوانان موفق به کسب نشان نقره این رقابت ها شدند.

مصطفی ایلان کشکولی 5 سال است به همراه خواهرش سهیلا ایلان کشکولی و مربی کاراته استان خانم زهره باقری در این منطقه باشگاهی تأسیس کرده و استعدادهای ناب ورزشی را کشف و در راستای پیشرفت آن ها از هیچ تلاشی دریغ نمی کند. وی نزدیک به 30 سال در رشته کاراته فعالیت مستمر دارد و موفق شده در این مدت عناوین متعددی همچون مدال طلای مسابقات نظامیان آسیا در سال 2017، مدال انتخابی بزرگسالان تیم ملی کاراته ایران و ... را کسب کند.
بر همین اساس مصطفی ایلان کشکولی در مصاحبه ای تلفنی با «خبرجنوب» از شرایط موجود و انگیزه های شخصی اش برای فعالیت در مناطق محروم سخن گفت.
** از سطح و شرایط برگزاری مرحله اول مسابقات لیگ کاراته وان کشور در سال جاری بگویید.
این مسابقات که توسط فدراسیون کاراته به صورت آزاد و در سطح بالایی برگزار شد در راستای معرفی نفرات برتر کاراته کشور برای حضور در اردوی تیم ملی برنامه ریزی شده بود. از این رو از بخش جره و بالاده شهرستان کازرون پنج کاراته کا در بخش آقایان شرکت داشتند که محسن کیخایی کیا در وزن منهای 47 کیلوگرم گذشته از کسب مدال طلا، حضور در اردوی تیم ملی را نیز برای استان فارس به ارمغان آورد. همچنین از 3 کاراته کا در بخش بانوان، ندا رستمی در وزن منهای 42 کیلوگرم و بهاره جوکار نیز در وزن منهای 47 کیلوگرم تحت سرمربیگری خانم زهره باقری موفق به کسب نشان نقره شدند.
** مسئولین ورزشی و غیر ورزشی به افتخارآفرینی ورزشکاران بخش بالاده چگونه واکنش نشان دادند و حمایتی از این ورزشکاران صورت گرفته یا خیر؟
در منطقه محروم جره و بالاده هیچ باشگاه رسمی وجود ندارد و تنها باشگاه ما موفق به اخذ مجوز رسمی از اداره کل ورزش و جوانان شده است. متأسفانه ساختمان باشگاه شبیه به یک انبار است و نشانی از یک باشگاه ورزشی ندارد. تنها به عشق بچه ها این محل را برای حدود 300 نفر بیمه شده ورزشی راه اندازی کردیم که در سال گذشته 4 ورزشکار موفق شدند به اردوی تیم ملی راه یابند. همچنین با توجه به لقب پایگاه قهرمانی در رشته کاراته که توسط اداره کل ورزش و جوانان فارس در سال گذشته به بخش جره و بالاده به دلیل معرفی 4 ورزشکار به اردوی تیم ملی به این بخش تعلق گرفت، توقع داشتیم مسئولین نگاه حمایتی داشته باشند اما این امر محقق نشد و همچنان بدون پشتیبانی در تلاش برای رشد و ارتقاء ورزشکاران مستعد در این منطقه محروم به تنهایی گام برمی داریم.
**با وجود امکانات نامناسب و عدم وجود بستر مناسب، چرا ورزشکاران این روستا برای پیشرفت به شیراز یا مناطق پربرخوردار مهاجرت نکردند؟
واقعیت امر این است که این ورزشکاران شرایط مهاجرت به مناطق دیگر را ندارند. لذا وظیفه خود دانستم تا آموخته هایم را در اختیار این استعدادهای ناب ورزشی گذاشته و برای رشد و پیشرفت این عزیزان هرکاری از دستم بر بیاید انجام دهم.
**صحبت پایانی؛
جا دارد از تمامی کسانی که برای حمایت از ورزش از هیچ تلاشی دریغ نمی کنند به خصوص امیرسرتیپ جابر آبادزرتشتی فرمانده تیپ 55 هوابرد، جناب سرگرد جواد نصیری رئیس تربیت بدنی تیپ 55 هوابرد و خواهر عزیزم سهیلا ایلان کشکولی که برای حمایت از ورزش بخش جره و بالاده تمام و کمال اهتمام ورزیدند تشکر ویژه ای داشته باشم. همچنین امیدوارم مسئولین استان و شهرستان کازرون هرچه زودتر بیدار شده و به این موضوع که ساختن قهرمان تا چه اندازه سخت و دشوار است و حمایت کردن از افتخارآفرینان وظیفه اصلی تمامی مسئولان ورزشی و غیر ورزشی است، پی ببرند. در پایان برای تمامی ورزشکاران به خصوص ورزشکاران بخش جره و بالاده آرزوی سربلندی می کنم.
در ادامه نیز با زهره باقری مربی کاراته فارس گفت و گو کردیم.

**خانم باقری؛ انگیزه شما از فعالیت در مناطق محروم و کمک به رشد ورزش در این مناطق چیست؟
اگر شرایط و محل زندگی این ورزشکاران را در نظر نگیریم به لحاظ فنی در سطح بالایی هستند و می توان گفت که اگر به درستی آموزش ببینند آینده ای درخشان خواهند داشت. لذا وقتی می بینم که با این امکانات کم باز هم تمام تلاششان را برای رسیدن به موفقیت انجام می دهند من هم به وجد آمده و سعی می کنم تا جایی که بتوانم برایشان سنگ تمام بگذارم.
**با توجه به شرایط نامطلوب اقتصادی در مناطق محروم، آیا شما هزینه ای برای آموزش از ورزشکاران می گیرید یا خیر؟
اینکه خانواده ورزشکاران شرایط مالی بسیار سختی دارند غیرقابل انکار است اما با این وجود خانواده ها تمام تلاششان را می کنند تا از پس هزینه های متعدد ورزشی همچون تجهیزات و اعزام به مسابقات بر بیایند. تنها کمکی که از دست من بر می آید این است که بتوانم حامی مالی برای این ورزشکاران پیدا کنم که متأسفانه تاکنون موفق به این کار نشده ام. امیدوارم افرادی که از نظر مالی توانایی پشتیبانی از ورزش را دارند پای کار بیایند و از این سرمایه های ملی حمایت کنند.
** این ورزشکاران همه آینده خود را فدای ورزش و افتخارآفرینی می کنند. آیا آورده ای هم برایشان دارد یا در آینده مجبور می شوند برای تأمین هزینه های زندگی ورزش را کنار بگذارند؟
ایراد بزرگ برنامه ریزی ورزش ما همین است که ورزشکاران را تا زمانی که مقام می آورد می بینیم و پس از آن دیگر برایمان اهمیت ندارد که چگونه گذران عمر می کنند. گرچه همین بچه ها هم تاکنون با کسب چندین مقام کشوری مورد حمایت قرار نگرفته اند. در این لحظه نقش مسئولین پر رنگ می شود و عمل به مسئولیت های اجتماعی رنگ تازه ای به خود می گیرد.هم اکنون این دو بانوی نوجوان کازرونی که در شرایط سخت در منطقه محروم تلاش کرده و موفق به کسب نایب قهرمانی کشور شده اند چرا توسط مسئولین دیده نمی شوند و هیچ حمایتی از آن ها صورت نمی گیرد؟
**صحبتی باقی مانده؟
در پایان امیدوارم که ورزشکاران ایران در تمامی میادین سبب افتخارآفرینی و اهتزاز پرچم کشور باشند. همچنین با توجه به سال هایی که در زمینه مربیگری تجربه کسب کرده ام به جرأت می گویم که ورزشکاران جره و بالاده سرشار از استعداد هستند و از مسئولین تقاضا می کنم راهی برای حل مشکلات و معضلات این ورزشکاران بگشایند و در مسیر حمایت از ورزش گام بردارند.