پیام فارس - گزارش خبرگزاری آنا ، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز 30 مهر برابر 21 اکتبر را ورق می‌زنیم.
*** 
گئورگ ارنست اشتال
21 اکتبر 1660 میلادی برابر با 30 مهر 1039 خورشیدی، گئورگ ارنست اشتال، پزشک و شیمی‌دان آلمانی به ‌دنیا آمد.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
اشتال نظریه فلوژیستون احتراق و فرآیندهای زیستی مرتبط مانند تنفس، تخمیر و پوسیدگی را توسعه داد. هرچند فلوژیستون را نخستین‌بار شیمی‌دان آلمانی یوهان یواخیم بِشِر مطرح کرد اما این اشتال بود که آن را گسترش داد. اشتال معتقد بود که فلوژیستون آتش تعبیه‌شده درون ماده است و هنگام سوختن از آن فرار می‌کند. او نقش هوا را در سوختن صرفا به انتقال فلوژیستون آزادشده از جسم محدود می‌کرد. اشتال می‌گفت که اجسام قابل احتراق سرشار از فلوژیستون هستند و در حین احتراق از بین می‌روند. خاکستر باقی‌مانده که اکنون فاقد فلوژیستون است، دیگر نمی‌تواند بسوزد. این نظریه تقریباً به‌مدت یک‌قرن بر تفکر شیمی تسلط داشت. اشتال این ایده را به زنگ‌زدن فلزات هم تعمیم داد. بعدها در سال 1778 آنتوان لوران لاووازیه، شیمی‌دان فرانسوی و پدر شیمی امروزی، با مطالعه نقش اکسیژن در احتراق، نظریه فلوژیستون را رد کرد. 

آلفرد نوبل
21 اکتبر 1833 میلادی برابر با 30 مهر 1212 خورشیدی، آلفرد برنهارد نوبل، شیمیدان و مخترع سوئدی که دینامیت و سایر مواد منفجره قوی‌تر را اختراع کرد به‌دنیا آمد. پایان جنگ کریمه در سال1856 باعث ورشکستگی امانوئل نوبل، پدر آلفرد شد که کارخانه‌ تولید مواد جنگی داشت. آلفرد با مطالعه شیمی از ماده منفجره جدید قدرتمند نیتروکلیسیرین مطلع شد و حدود سال 1860، آزمایش‌های مکرری انجام داد که خطرات زیادی در برداشت. اما سرانجام موفق شد مقادیر کافی نیتروگلیسیرین را بدون هیچ اتفاق ناگواری تولید کند. سپس او نیتروگلیسیرین را با خاک دیاتومه ترکیب کرد درحالی‌که این محصول برای انفجار سنگ به‌همان اندازه کار با نیتروگلیسیرین مفید بود ایمن‌تر شده بود. نوبل که به‌عنوان مخترع و سازنده دینامیت ثروت زیادی به‌دست آورده بود وصیت کرد که ثروتش در راه ترویج علم و صلح به کار رود. به این‌ترتیب، در 10 دسامبر 1901 هم‌زمان با سالمرگ این مخترع سوئدی اولین مراسم اهدای جایزه نوبل برگزار شد. 

بنجامین کالینز برودی
21 اکتبر 1862 میلادی برابر با 30 مهر 1241 خورشیدی، سر بنجامین کالینز برودی، فیزیولوژیست و جراح بریتانیایی که نامش یادآوری درمان‌های مربوط به بیماری‌های خاص استخوان‌ها و مفاصل است درگذشت. او به‌عنوان یکی از جراحان برجسته لندن در قرن نوزدهم، با عمل رایج قطع عضو بی‌رویه مخالفت کرد. برودی همیشه سعی می‌کرد به جای قطع، آن اندام را نجات دهد. او همچنین پیشگام جراحی واریس بود و در سال 1814 سینوویت (التهاب غشای زلاله‌ای) را در مفصل زانو شرح داد. او در کتاب مشاهدات آسیب‌شناختی و جراحی در مورد بیماری‌های مفاصل که در سال 1818 منتشر شد شروع بیماری را در بافت‌های مختلفی که مفصل را تشکیل می‌دهند ردیابی کرد و ارزش دقیقی به علامت درد به‌عنوان شواهدی از بیماری داد. این کار به اقدامات محافظه‌کارانه در درمان بیماری‌های مفاصل و در نتیجه کاهش تعداد قطع عضو و نجات بسیاری از اندام‌ها و جان افراد منجر شد. سال 1843 کالینز نوعی آبسه سلی در سر استخوان درشت نی را شناسایی کرد که به آبسه برودی معروف است. او همچنین در مورد درد هیستریک سخنرانی کرد. زانوی برودی هم به وضعیت سفتی زانو اشاره دارد که اغلب در بیماران هیستریک مشاهده می‌شود.

اسوالد ایوری
21 اکتبر 1877 میلادی برابر با 30 مهر 1256 خورشیدی، اسوالد تئودور ایوری، زیست‌شیمی‌دان و ایمونولوژیست کانادایی-آمریکایی به‌دنیا آمد. تحقیقاتی که ایوری روی باکتری پنوموکوک کرد او را به یکی از بنیانگذاران ایمونوشیمی تبدیل کرد. تحقیقات او زمینه‌ساز ژنتیک مدرن و زیست‌شناسی مولکولی شد. ایوری بیشتر عمر تحقیقاتی خود را در مؤسسه راکفلر گذراند و در آنجا کمک‌های مهمی به درک ارگانیسم پنوموکوک کرد که یک باکتری به‌شدت خطرناک است و باعث ذات‌الریه می‌شود. قبل از کار ایوری، ماده ژنتیکی پروتئین فرض می‌شد. اما او در سن 67 سالگی مهم‌ترین کشف خود را انجام داد و به‌طور قطعی ثابت کرد که دی‌ان‌ای هسته سلول ماده ژنتیکی است. او با همکارانش آزمایشی را ارائه کرد که به آزمایش ایوری- مک‌لود-مک‌کارتی معروف است و روشی را شرح می‌دهد که اثبات می‌کند در سلول چهار ماده اصلی شامل پروتئین‌ها، کربوهیدرات‌ها، لیپیدها (چربی‌ها) و اسیدنوکلئیک‌ها وجود دارد. 

انتهای پیام/