بزرگنمايي:

پیام فارس - روزنامه جوان /متن پیش رو در جوان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
کیفیت بد چمن ورزشگاه‌های ایران این روز‌ها به سوژه رسانه‌ها تبدیل شده است، به‌خصوص اینکه همزمانی بازی تیم ملی مقابل قرقیزستان با بازی سایر رقبا در زمین‌های با چمن مرغوب شرایط مقایسه را بیشتر از قبل هم فراهم کرده است. 
دیروز گفت‌و‌گویی با یک کارشناس حوزه چمن و استادیوم روی خروجی خبرگزاری تسنیم قرار گرفت، گفت‌و‌گویی که پرده از بسیاری واقعیت‌ها برداشت. گفت‌و‌گویی که ثابت می‌کند اگر امروز وضعیت ورزشگاه‌های ایران اینگونه اسفبار است تنها و تنها دلیل آن سوءمدیریت حاکم بر ورزش و ندانم‌کاری‌هایی است که آقایان به اسم مدیریت در ورزش انجام می‌دهند و ثمره آن جز آبروریزی برای ایران نیست. 
یادمان نمی‌رود که مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال بعد از بازی سپاهان و نماینده امارات عنوان کرد: «نقش‌جهان آبرویمان را برد»، کارشناس ایرانی دست‌اندرکار ساخت ورزشگاه‌های عراق صراحتاً عنوان می‌کند که برای ساخت یک ورزشگاه و تجهیز آن نیازمند مشاوره با کاربلدان این حوزه هستیم: «عراقی‌ها به ما می‌گویند، باید مشاور اروپایی داشته باشید. ما برای ساخت استادیوم الزورا با یک شرکت ایتالیایی مشارکت داشتیم، این مسئله در مورد استادیوم کربلا هم صدق می‌کرد. یک مشاور خارجی طرحی کلی ارائه می‌کند و شرکت مجری هم باید شریک اروپایی داشته باشد.»
اقدامی که هیچ‌گاه از سوی مسئولان ایران انجام نمی‌شود، چون آقایان خود را همه‌کاره می‌دانند و نیازی نیست که بروند مثلاً با یک اروپایی کاربلد مشورت کنند. 
نکته قابل تأمل دیگر در حرف‌های این کارشناس آنجاست که می‌گوید: «تاکنون تحریم مانع کار ما برای ارائه کیفیت بهتر چمن نشده و محدودیتی از لحاظ واردات ماشین‌آلات نداریم.» لازم به ذکر نیست که آقایان مسئول ورزش طی سال‌های گذشته تمام بی‌کفایتی و سوءمدیریت‌های خود را به پای تحریم‌های ظالمانه زده‌اند. آن‌ها همیشه عنوان کرده‌اند که، چون تحریم هستیم، نمی‌توانیم کار کنیم، هرچند که مدت‌هاست باطل بودن این ادعا ثابت شده، اما حالا حرف‌های این کارشناس مهر تأییدی بر کم‌کاری‌های مسئولان ذی‌ربط طی تمام این سال‌هاست. 
در حرف‌های این کارشناس یک حقیقت تلخ دیگر هم رونمایی شده است، آنجا که می‌گوید: «در عراق بهترین کیفیت را از شما می‌خواهند و هزینه در اولویت بعدی قرار دارد، اما در ایران هنگام هزینه کردن برای ورزشگاه، برای هزینه پایین‌تر مناقصه برگزار می‌کنند که کیفیت هم کاهش می‌یابد.» 
و ما می‌گذریم از اینکه چه پولشویی‌ها و چه لفت و لیس‌هایی در کنار همین مناقصات صورت می‌گیرد. 
آنچه امروز جلوی چشم تمام دنیا قرار دارد، ورزشگاه‌هایی است که به دلیل عدم رسیدگی درست و تجهیز نشدن به موقع در حال خراب شدن هستند. ورزشگاه‌هایی که به عنوان سرمایه‌های ملی کشور باید مراقبت می‌شدند، اما افسوس که آقایان با برخی طرز تفکر‌های مسموم و خشک آن‌ها را به حال خود رها کردند و در تصورشان رؤیای ساخت ورزشگاه بزرگ جدید را پرورش دادند. ورزشگاهی که به هیچ دردی نمی‌خورد. 
امروز کار بازسازی ورزشگاه‌ها شروع شده، اما یادمان باشد که حتی این کار خوب هم با ایراد‌های زیادی همراه است. ایراد‌هایی که امیدواریم با مشورت با کارشناسان این امر برطرف شود تا ایران ورزشگاه‌هایی در خور نام پراعتبارش داشته باشد.

فریدون حسن