بزرگنمايي:

پیام فارس - امروز شیراز با میزبانی از بیش از 9.8 درصد تخت‌های بیمارستانی ایران، رکورددار ظرفیت درمانی در کشور است اما این آمار درخشان، روی دیگری نیز دارد و آن زیرساخت‌های فرسوده، تراکم بی‌سابقه بیماران و گلایه مندی شهروندان است.
بسیاری از بیمارستان‌های شیراز در دهه‌های 30 تا 60 شمسی ساخته شده‌اند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
عمر بسیاری از سازه‌های درمانی و بیمارستانی شیراز به‌ سرآمده اما هنوز این مراکز با ضریب اشغال بیش از 100 درصد در حال خدمت‌رسانی به شهروندان شیرازی و هموطنان هستند. آمارهای نگران‌کننده؛ تخت‌های کم، بیماران زیاد
آخرین گزارش‌ها نشان می‌دهد شیراز به حداقل سه هزار تخت بیمارستانی جدید نیاز دارد. در برخی بیمارستان‌ها، ضریب اشغال تخت‌ها به 130 درصد می‌رسد. این رقم حتی در بیمارستان‌های نوساز نیز به 85 درصد نزدیک می‌شود.
کارشناسان هشدار می‌دهند این تراکم، کیفیت خدمات را کاهش می‌دهد و خطر انتقال عفونت‌های بیمارستانی را افزایش می‌دهد.
سیل بیماران غیربومی؛ بار اضافه بر دوش شیراز
بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شیراز تنها به درمان مردم استان فارس نمی‌پردازند. 30 درصد مراجعان به بیمارستان‌های این شهر از استان‌های همسایه مانند بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد و هرمزگان هستند.
این بیماران غالبا برای دریافت خدمات تخصصی مانند جراحی‌های قلب یا سرطان به شیراز می‌آیند. این موضوع فشار زیادی بر سیستم درمانی شیراز وارد می‌کند؛ به‌گونه‌ای که برخی بیمارستان‌ها مجبور می‌شوند بیماران را در راهروها بستری کنند.
نارضایتی مردم؛ شکاف میان ظرفیت و خدمات
با وجود حضور پزشکان نخبه و مراکز پیشرفته‌ در شیراز، مردم از طولانی شدن نوبت‌ها، کمبود امکانات رفاهی و برخورد غیرحرفه‌ای گلایه دارند.
یک شهروند شیرازی می‌گوید: «برای یک عمل ساده، 2 روز در اورژانس منتظر تخت بودم». این نارضایتی‌ها، تصویری متناقض از قطب پزشکی ایران ترسیم می‌کند.
فرصت طلایی؛ شیراز، پایتخت توریسم درمانی غرب آسیا
شیراز با ترکیبی از جاذبه‌های تاریخی و پزشکان متخصص، می‌تواند به یکی از قطب‌های توریسم درمانی منطقه غرب آسیا تبدیل شود. بیمارستان‌های خصوصی ظرفیت جذب بیماران خارجی را دارند.
نخبه‌های پزشکی؛ موتور محرکه توسعه
دانشگاه علوم پزشکی شیراز به‌عنوان یکی از برترین مراکز آموزشی کشور، سالانه صدها پزشک و پرستار متخصص تربیت می‌کند. این نخبگان می‌توانند با همکاری مراکز تحقیقاتی، پروژه‌های نوآورانه در حوزه‌هایی مانند پیوند اعضا و ژنتیک را پیش ببرند. اما بسیاری از این نیروها به دلیل کمبود امکانات، جذب مراکز درمانی دیگر استان‌ها یا خارج از کشور می‌شوند.
راه نجات؛ سرمایه‌گذاری خصوصی و فناوری‌های نو
بخش خصوصی می‌تواند با ساخت بیمارستان‌های مدرن، به حل بحران کمک کند. همچنین استفاده از پزشکی از راه دور برای ویزیت بیماران شهرستانی، یا نصب سیستم‌های هوشمند مدیریت تخت‌ها، می‌تواند بار بیمارستان‌ها را کاهش دهد.
آینده در دستان تصمیم‌گیران
شیراز امروز در دوراهی تاریخی قرار دارد؛ یا با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و جذب نیروهای جوان، جایگاه خود را به‌عنوان قطب بی‌رقابت پزشکی ایران تثبیت می‌کند، یا با ادامه روند فعلی، به‌تدریج از رقابت با شهرهایی مانند تهران و اصفهان بازمی‌ماند. تصمیم امروز سیاستمداران، مدیران و مردم، سرنوشت پزشکی این شهر را برای دهه‌های آینده تعیین خواهد کرد.