بزرگنمايي:

پیام فارس - خراسان / «آتش‌بیار معرکه نباشیم!» عنوان یادداشت روز در روزنامه خراسان به قلم جعفر یوسفی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
پس از ترور دو قاضی شجاع و سرشناس در تهران، شایعه‌ای درباره صدور حکم اعدام امیرحسین مقصودلو، معروف به تتلو، در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد و به سرعت در میان جوانان و مخاطبان فضای مجازی دست به دست چرخید. انتشار این شایعه از آن جهت حائز اهمیت است که در پی ترور دو قاضی برجسته قوه قضاییه، کمپین‌های رسانه‌ای علیه دستگاه قضایی ساعات کوتاهی بعد از عملیات ترور به طور هماهنگ به راه افتادند. این کمپین‌ها، که به طرز هدفمند و حساب‌شده‌ای نفرت‌پراکنی و تبلیغات منفی را علیه قوه قضاییه دنبال می‌کردند، در تلاش بودند تا از طریق ترور شخصیت قضات شهید، فضا را برای عادی‌سازی این اقدام وحشیانه آماده کنند.اما در این میان، جلب توجه واقع شدن شایعه حکم اعدام تتلو که با هدف تحریک واکنش‌های احساسی و جهت‌گیری‌های رادیکال در میان جوانان مطرح شد، به وضوح به کمک کمپین تخریب چهره عدلیه آمد. تتلو، به عنوان یک خواننده پرنفوذ در میان نسل جوان و نوجوان، به چهره‌ای تبدیل شده که خبرهای مربوط به او می تواند مخاطب خود را به سمت احساسی‌ترین و واکنشی‌ترین تصمیمات سوق دهد. این خبر نادرست به شدت در شبکه‌های اجتماعی پربازدید شد، تا جایی که بسیاری از افراد با تکیه بر این شایعه، نسبت به قوه قضاییه و قضات آن مواضع خصمانه‌تری اتخاذ کردند.اما بررسی دقیق‌تر منبع این شایعه، حقیقت تلخی را نمایان می‌سازد. رسانه جام‌جم، که منتسب به صدا و سیماست، اولین بار این خبر را در کانال تلگرامی خود منتشر و بعد از گذشت چند ساعت آن را حذف کرد. این اشتباه فاحش و بی‌توجهی به فضای خبری کشور بعد از ترور، کشور را درگیر بحران‌های خودساخته می‌کند و ضربه‌ای مهلک به مرجعیت رسانه‌ای داخلی وارد کرده است. اشتباهاتی از این دست، در کنار سایر قصورهای رسانه‌ای، به تدریج موجب کاهش اعتبار رسانه‌های داخلی و قدرت جذب مخاطب از سوی رسانه‌های خارجی می‌شود. رسانه‌هایی که به وضوح از این فرصت بهره‌برداری کرده و با سوءاستفاده از این بحران‌ها، به انتشار اخبار غلط و جهت‌دار دامن می‌زنند. نمونه اخیرش تی‌آرتی ترکیه که تلویزیون فارسی خود را افتتاح کرد.از زاویه‌ای دیگر، میتوان احتمالات دیگری را بررسی کرد که شاید این حادثه به عنوان بخشی از یک پروژه بزرگ‌تر برای اعتبارزدایی از ارکان نظام بوده است. پیش از این، پروژه‌های مشابهی در جهت زیر سوال بردن اعتبار قوه مجریه و مقننه، فرماندهان نظامی و حتی دفتر رهبری پیگیری شده بود. حالا به نظر می‌رسد نوبت به قوه قضاییه رسیده است تا از طریق تخریب چهره این نهاد حیاتی، تصویر ذهنی منفی از تمامی ارکان نظام در ذهن جامعه ایجاد شود. حتی اگر پروژه تعریف شده و برنامه ریزی شده نباشد، بازهم کمک کردن به پازل همان پروژه است. این اقدامات، که به روشنی بر افزایش شکاف‌های داخلی و تضعیف انسجام ملی می‌افزاید، می‌تواند زمینه‌ساز بحران‌های بیشتری در کشور شود.در این میان، رسانه‌های داخلی باید به شدت مراقب باشند که در این بازی خطرناک نقشی ایفا نکنند.در شرایط کنونی، رسانه‌های داخلی باید با آگاهی و دقت عمل کنند تا در دام جنگ روانی طراحی شده نیفتند. هرگونه انتشار اخبار نادرست یا بی‌دقتی در صحت‌سنجی اطلاعات می‌تواند به تشدید بحران و تقویت ناامنی روانی جامعه دامن بزند. مسئولیت رسانه‌ها در این عرصه فراتر از صرفاً انتقال اطلاعات است؛ آن‌ها باید با درک حساسیت‌های موجود، از دامن زدن به موضوعاتی که می‌تواند امنیت روانی و ملی جامعه را به خطر بیندازد، اجتناب کنند.