بزرگنمايي:

پیام فارس - وطن امروز / «اسرائیل نه بگو آمریکا» عنوان یادداشت روز در روزنامه وطن امروز به قلم مهدی بختیاری است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
جنگنده‌های ارتش آمریکا تحت فرماندهی سنتکام چند شب قبل، یکی از سنگین‌ترین حملات علیه مواضع حوثی‌های یمن را انجام دادند.
در این حملات، این جنگنده‌ها زیرساخت‌ها و اماکن مهمی در صنعا را بشدت کوبیدند تا پاسخی به حملات اخیر یمنی‌ها به سرزمین‌های اشغالی باشد.
گروه‌های مقاومت یمن در 2 عملیات، 3 فروند موشک بالستیک هایپرسونیک از نوع «فلسطین 2» را به سمت تل‌آیو پرتاب کردند که هر 2 عملیات هم با موفقیت همراه بود. یعنی موشک‌های شلیک‌شده توانستند از سد پدافند چندلایه اسرائیل عبور کنند و تل‌آویو را هدف قرار دهند.
این در حالی بود که اسرائیلی‌ها پس از عملیات «وعده صادق 2»، طیف جدیدی از کمک‌های نظامی از جمله سامانه برد بلند «تاد» را از آمریکا دریافت کرده بودند.

آمریکا مهم‌ترین متحد و پشتیبان رژیم صهیونیستی بویژه از دهه 70 میلادی محسوب می‌شود که بیشترین کمک را به صهیونیست‌ها کرده است. در واقع اسرائیل بزرگ‌ترین دریافت‌کننده کمک‌های آمریکایی بویژه در حوزه نظامی محسوب می‌شود.
برای مثال، در فاصله یک سال اول جنگ اخیر (7 اکتبر 2023 تا 6 اکتبر 2024) آمریکا (طبق تحقیق موسسه واتسون) 23 میلیارد دلار کمک نظامی به اسرائیل کرده است که از این میزان، 18 میلیارد دلار به صورت مستقیم و 5 میلیارد دلار غیرمستقیم - مثل ارسال سامانه‌ها و تجهیزات نظامی از قبیل ناوهای هواپیمابر، جنگنده و... برای مقابله با تهدیدات علیه اسرائیل یا مشارکت در عملیات‌های آنها - بوده است.
رژیم صهیونیستی به واسطه محدودیت شدید در میزان منابع و بسیاری محدودیت‌های دیگر، به تنهایی توان شرکت در یک جنگ طولانی را ندارد و یکی از اصلی‌ترین ستون‌های دکترین امنیتی بن‌گورین که صهیونیست‌ها سال‌هاست به آن عمل می‌کنند، همین است که اسرائیل نباید وارد جنگ طولانی شود اما دیدیم این رژیم به‌ رغم گذشت 15 ماه از آغاز جنگ گسترده در شمال و جنوب در چند جبهه، همچنان توان عملیاتی خود را حفظ کرده است.
واضح و روشن است آنچه یک ارتش را در جنگ سر پا نگه می‌دارد، توان بالای لجستیک و پشتیبانی تسلیحاتی است که این نقش مهم را آمریکایی‌ها برای صهیونیست‌ها بازی می‌کنند.
تامین گسترده تسلیحات نظامی بویژه در زمینه پدافند، مهمات توپخانه و تسلیحات هوایی، یکی از اصلی‌ترین فاکتورهایی است که توان انجام عملیات به ارتش اسرائیل به ‌رغم گذشت 15 ماه از جنگ را داده است.
اهمیت استراتژیک کمک‌های آمریکا در تامین مالی و توسعه سیستم‌های دفاع ضدموشکی از جمله گنبد آهنین، فلاخن داوود، پیکان و اخیرا تاد و نیز پر کردن سریع انبار تسلیحاتی صهیونیست‌ها در حوزه‌های توپخانه و هوایی نیز همینجاست که خودش را نشان می‌دهد.
اسرائیل رکورددار دریافت بیشترین کمک‌ها از آمریکا از زمان جنگ دوم جهانی است (میزان این مبلغ در طول 66 سال بالغ بر 252 میلیارد دلار بوده است). علاوه بر این، کمک‌های ارائه شده توسط دولت بایدن به اسرائیل سال گذشته بالاترین میزان در تاریخ روابط 2 رژیم بوده و این میزان، بسیار بیشتر از رکورد قبلی در اواخر دهه 70 میلادی است که معادل 14 میلیارد دلار بود. علاوه بر اینها کمک‌های مستشاری، فرماندهی و حتی انجام عملیات‌های نظامی (نظیر آنچه در حمله به یمن اتفاق افتاد) و صدالبته کمک‌های دپیلماتیک در سطح بین‌المللی، آمریکا را از مقام یک پشتیبان صرف، به «شریک جرم» اسرائیل در همه این جنایت‌های یک سال و 3 ماه گذشته بویژه در غزه تبدیل کرده است؛ جنایاتی که به واسطه آن تاکنون 50 هزار انسان بی‌دفاع فلسطینی و لبنانی که بیش از 70 درصد آنها زنان و کودکان هستند، به فجیع‌ترین شکل ممکن به شهادت رسیده‌اند، زیرساخت‌های اساسی در غزه و بیروت از بین رفته و همه اینها طبق آمار احصاشده است، یعنی باید اینطور حساب کرد که حداقل 2 برابر این آمار، تعداد شهدایی است که هنوز پیکرهای‌شان زیر آوار است و محاسبه نشده‌اند.
اسرائیل در طول چند دهه اخیر، فرزند نامشروع لوسِ پدری پولدار و قدرتمند بوده که هر کاری حتی به اشتباه هم کرد، حمایت همه‌جانبه پدرش را پشت سرش داشته است. پس وقتی می‌گوییم اسرائیل، در واقع درباره آمریکا صحبت می‌کنیم.