چاپ

پیام فارس - به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، یک خانواده را تصور کنید. والدین و فرزندان در یک خانه با هم زندگی می‌کنند. اگر منش این خانواده بر اساس وظایف صحیح یک خانواده باشد ثمرات و عملکرد فراوانی خواهد داشت. این خانواده به درستی در مقابل سختی‌ها و مشکلات، مواجه می‌شوند و از آن، عبور می‌کنند و همبستگی و ساختارش از بین نمی‌رود.
اما اگر اهل خانه به آنچه در روابط آن خانواده نیاز است به درستی عمل نکنند نظام سالم خانواده، دچار آسیب می‌شود و نیازمند بازنگری در عملکرد خود می‌گردد.
می‌توان اهل یک کشور را به افراد یک خانواده تشبیه کرد. مردم یک کشور با هر گرایش، طرز فکر و قومیت در کنار هم زندگی می‌کنند. اگر احترام متقابل و محبت در آن حکمفرما باشد چالش‌ها، بحران‌ها و تهدیدها در آن اثری نخواهد داشت. این به خاطر عملکرد درست مسؤولین و مردم آن کشور است. رهبر معظم انقلاب در تاریخ اول فرودین 1403 فرمودند:
«به نظر من رقابت‌های داخلی به جای خودش محفوظ ـ البته در داخل کشور در زمینه مسائل گوناگون سیاسی و غیره، رقابت‌هایی وجود دارد، این در جای خودش محفوظ ـ اما همه باید با هم باشند و همراه باشند. در یک خانواده ممکن است دو برادر با هم دو سلیقه مختلف داشته باشند اما برادری‌شان از بین نمی‌رود؛ کار به دشنام و دروغ و اهانت و مانند اینها نباید بکشد. این را همه باید مراقب کنند. این هم مسأله اساسی و مهمی است. تأکید می‌کنم و توصیه می‌کنم به جوان‌های عزیزمان که سعی کنند در داخل جامعه، نفرت پراکنی انجام نگیرد. خب، اختلاف سلیقه‌ای وجود دارد، اشکالی هم ندارد اما همه با هم برادروار در کنار هم، روی مسائل کلی جامعه و در مقابله و مواجهه با مخالفین کشور، مخالفین جمهوری اسلامی، مخالفین ملت ایران، یکسان بایستند و حرکت کنند.»
از جمله ویژگی‌های شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی این بود که ملت ایران را خانواده خود می‌دانست. آن شهید در وصیت نامه خود، ملت ایران را با واژه‌های «برادران و خواهران عزیز ایرانی من»، «پدران و مادران، عزیزان من» خطاب می‌کند. ایشان در این وصیت نامه‌شان، به مردم کرمان بیان می‌دارد که: «من شما را از پدر و مادرم و فرزندان و خواهران و برادران خود بیشتر دوست دارم، چون با شما بیشتر از آنها بودم؛ ضمن اینکه من پاره تن آنها بودم و آنها پاره وجود من، اما آنها هم قبول کردند من وجودم را نذر وجود شما و ملت ایران کنم.» بعد ایشان در ادامه با توجه به رابطه طرفینی خود و اهل کرمان توصیه می‌کنند که کرمان همیشه و تا آخر با ولایت بماند و بیان می‌دارد که «خطاب من به همه شما است که مرا از خود می‌دانید، برادر خود و فرزند خود می‌دانید.»
ایشان در این متن به سیاسیون متذکر می‌شود که: «مسئولین همانند پدران جامعه می‌بایست به مسئولیت خود پیرامون تربیت و حراست از جامعه توجه کنند.»
به راستی شاه کلید اصلی در رابطه مسؤولین با مسؤولین، مسؤولین با مردم، مردم با مسؤولین، و مردم با مردم همین نگاه است؛ نگاهی سرشار از محبت و احترام. چنانچه این نگاه را شهید سلیمانی به عنوان یک مسؤول ارشد نظامی ایران به مردم وطنش داشت؛ حتی نگاه شهید درباره دختران بد حجاب این بود که: «همان دختر کم حجاب، دختر من است. دختر ما و شماست؛ نه دختر خاص من و شما، اما جامعه ماست.»
این نگرش در عملکرد آن روحانی‌ای که با صبر، بردباری و متانت رفتار، در برابر یک زن بی حجاب در فرودگاه نیز دیده می‌شود. فارغ از اینکه سکوت حکیمانه، عدم برخورد هیجانی و تقابل به مثل نکردن او، مانع یک فتنه جدید شد و پروژه ای را که قرار بود توسط دشمن کلید زده شود خاموش کرد، نشانه نگرش این طلبه به یک خانم بود که آسیب روحی دیده و دارای مشکلات روانی است.
نگاه شهید حاج قاسم سلیمانی به ملت ایران، نگاهی از روی محبت، احترام و گذشت است که نتیجه‌اش این می‌شود که در تشییع ایشان، میلیون‌ها نفر، حول پیکر ایشان جمع می‌شوند. نباید بگذاریم نگاهمان به خانه‌مان ایران، و اهل آن که یک خانواده‌اند دچار آسیب شود.
مجتبی صداقت