چاپ

پیام فارس - صبح نو /متن پیش رو در صبح نو منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
در پی انتشار فیلمی در کانال‌های تلگرامی، تجمعی از حامیان امر به معروف و نهی از منکر در تهران برگزار شد. در این تجمع، افراد شرکت‌کننده با بیان مواضع خود، خواستار اتخاذ رویکردهای قاطع‌تر در قبال مسائل سیاسی و اجتماعی شدند. یکی از سخنرانان در این تجمع اظهارکرد: «آن‌هایی که می‌گویند در کار نهادهای دیگر و سپاه دخالت نکنید، باید جهاد تبیین شوند. این دخالت نیست، ما مردم طبق وظیفه خود در امر به معروف و نهی از منکر اقدام می‌کنیم.» وی با اشاره به نگرانی‌های موجود در جامعه، افزود: «بزرگ‌ترین منکر در جهان، حضور رژیم صهیونیستی است و از مسئولان خواست که صدای مردم را بشنوند.»
در این فیلم منتشر شده، فردی که میکروفون در دست دارد، خطاب به مسئولین کشور گفت: «ما به شما دستور می‌دهیم، خواهش و تمنا نمی‌کنیم. باید تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان کنید. اگر حمله نکنید، ما که به شما رأی دادیم، شما را برکنار خواهیم کرد.»

خواستار رویکردهای قاطع‌تر؛ اما با تهدید و دستور
این سخنان به وضوح نشان‌دهنده فشار گروه‌های خاص به مسئولان بود که در نظر دارند تحرکات جدی‌تری در سطح منطقه‌ای داشته باشند.
یکی از انتقادات دیگر آقای میکروفون به دست اشاره به افرادی بود که به‌عنوان نفوذی در فتنه‌ها شناخته شده‌اند. سخنران در ادامه به پزشکیان هشدار داد: «اگر خط خود را از این افراد جدا نکنی، به عاقبت بنی‌صدر دچار خواهی شد.»
این‌گونه رفتارها نه‌تنها ممکن است به اختلافات داخلی دامن بزند، بلکه در نهایت به تضعیف فضای سیاسی و اجتماعی کشور منجر خواهد شد.
زبان تهدید و دستور؛ شکاف‌های داخلی را عمیق‌تر می‌کند
در تجمع اخیر، یکی از سخنرانان به وضوح از زبان تهدید استفاده کرده و به مسئولین دستور می‌دهد که چه کار کنند، حتی تهدید به برکناری آنها در صورت عدم انجام خواسته‌ها. این نوع تهدید و دستور از سوی گروه‌های سوپرانقلابی، به جای تقویت وحدت و همبستگی ملی، می‌تواند باعث شکاف بیشتر میان مردم و مسئولین و حتی میان مردم شود. استفاده از چنین زبانی در فرآیند دموکراتیک و تصمیم‌گیری‌های سیاسی نه‌تنها مؤثر نیست، بلکه می‌تواند به شدت مخرب باشد.
غفلت از روش‌های مسالمت‌آمیز
درحالی‌که امر به معروف و نهی از منکر به‌عنوان اصولی اخلاقی در اسلام مطرح شده است؛ اما این اصول باید با روش‌های مسالمت‌آمیز و در چارچوب‌های قانونی دنبال شود. طلبکاری از نظام آن هم بدون در نظر گرفتن جوانب امر و دستور خیابانی برای سران نظامی صادر کردن، تنها به ایجاد تنش‌ها و بحرانی‌تر شدن وضعیت بین‌المللی خواهد انجامید. از طرفی نباید در شرایط حساس کنونی به تضعیف روانی یا ترس به دل مردم انداختن پرداخت. این طیف به جای تلاش برای پیشبرد اهدافشان از طریق گفت‌وگو یا کسب اطلاع از ابزارهای تنش زا استفاده می‌کنند که این رویکرد در نهایت به نفع هیچ‌کسی نخواهد بود.
یک ضد دموکراتیک
واقعیت این است که اصول گرایان به دلیل تفرق نتیجه انتخابات را واگذار کردند و شرط مردم سالاری احترام به طرف برنده است؛ مخصوصا که پزشکیان مراقب است که شکاف و تنش ایجاد نشود هر چند در این میان برخی رفتارهای دولت قابل انتقاد است اما هرگونه تلاش برای نیمه تمام ماندن دولت خلاف رهنمود رهبری است و جریان انقلابی ضمن حفظ مرزها باید به کارآمد شدن دولت کمک کند که تجمع مورد اشاره در نقطه مقابل این سیاست هاست.
عدم پذیرش نظرات مخالف؛ سد راه‌حل‌های مشارکتی و مشورتی
یکی از انتقادات جدی که به رفتار این طیف وارد است، نادیده گرفتن و بی‌اعتنایی به نظرات مخالف است. سخنرانان در این تجمع از کلماتی همچون «دستور می‌دهیم» و «اگر اطاعت نکنید برکنار خواهید شد» استفاده کرده‌اند که نشان از تحکم و مطلق نگری دارد. این رویکرد به هیچ وجه نمی‌تواند به ایجاد فضای مشارکتی و مشورتی برای حل مسائل کشور کمک کند.
به نظر می‌رسد که این رفتارها نه‌تنها موجب تنش و نزاع‌های داخلی می‌شود، بلکه تصویر کشور را در عرصه بین‌المللی نیز مخدوش می‌کند. نیاز است که تمامی گروه‌ها، در پی ایجاد فضایی مبتنی بر گفت‌وگو و تفاهم باشند تا مشکلات کشور به روش‌های مسالمت‌آمیز و کارآمدتر حل و فصل شوند.
تضعیف نیروهای نظامی؛ اشتباهی استراتژیک با پیامدهای خطرناک
گروه‌های سوپرانقلابی که در تجمع اخیر تهران خواستار برخورد قاطع‌تر با مسائل سیاسی و خارجی شدند، عملا نشان دادند که به مسائل اصلی کشور توجه کافی نداشته و درک صحیحی از چالش‌های واقعی جامعه ندارند. آنها بیشتر بر اساس برداشت‌های شخصی و غیرکارشناسی خود می‌خواهند دولت و نظام را به چالش بکشند و از همین رو به جای ارائه راه‌حل‌های علمی و مبتنی بر اطلاعات دقیق، صرفا با شعارهای تند و بدون پشتوانه، فضای سیاسی کشور را ملتهب می‌کنند.
درحالی‌که اولویت باید حل بحران‌های داخلی و تقویت اقتصاد ملی باشد، این گروه‌ها به جلب توجه مردم و رسانه‌ها از طریق سخنرانی‌های احساسی و تند پرداخته‌اند که نه‌تنها کمکی به حل مسائل کشور نمی‌کند، بلکه باعث انحراف افکار عمومی می‌شود.
این گروه‌ها بدون داشتن اطلاعات دقیق و تحلیل‌های کارشناسانه، تلاش می‌کنند فضای سیاسی را متشنج کرده و از موضوعاتی که هنوز در مراحل قانونی قرار دارد، بهره‌برداری سیاسی کنند. درحالی‌که مسائل مربوط به سیاست خارجی و اقدامات دیپلماتیک باید با دقت و بر اساس اصول حرفه‌ای و با بررسی جزئیات و عواقب آن‌ها پیش رود، این گروه‌ها به دلیل ناآگاهی از پیچیدگی‌های این مسائل، تنها با دیدگاه‌های سطحی و هیجانی خود درصدد ایجاد چالش برای دولت برآمده‌اند که البته بدون پشت پرده سیاسی هم نیستند.
در نهایت، این رفتارها با ایجاد دوگانگی و تفرقه در داخل کشور، روندهای قانونی و نهادی را نیز به خطر می‌اندازد و موجب قوت گرفتن اصلاح طلبان رادیکال هم خواهد شد. بهتر است این گروه‌ها به جای دست زدن به این گونه اقدامات، به تحلیل‌های علمی و دقت در مسائل داخلی و خارجی توجه کنند و از پیگیری مسیرهای قانونی و اصولی برای حل چالش‌های کشور بهره ببرند.
در شرایط کنونی، تضعیف نیروهای نظامی نه‌تنها یک اشتباه استراتژیک است، بلکه می‌تواند تبعات جبران‌ناپذیری برای امنیت و تمامیت ارضی کشور به همراه داشته باشد. نیروهای نظامی ستون فقرات امنیت ملی هر کشوری هستند و در مواقع بحران، وظیفه حفظ صلح و آرامش داخلی و مقابله با تهدیدات خارجی بر دوش آنان است. بنابراین، هرگونه اقدام برای کاهش اعتبار، کارآمدی یا توانمندی‌های این نیروها، می‌تواند موجب تضعیف امنیت کشور و ایجاد خلل در توان دفاعی آن شود.
تصمیم‌گیری در مورد مسائل مرتبط با نیروهای نظامی، شوخی نیست و باید با دقت و بررسی‌های جامع صورت گیرد. این تصمیمات تأثیرات عمیقی نه‌تنها بر وضعیت نظامی کشور، بلکه بر سیاست‌های خارجی و روابط بین‌المللی نیز خواهد گذاشت. لذا نیاز است که هر گونه تحلیل و ارزیابی در این زمینه به‌طور جدی و با استفاده از داده‌ها و مشاوره‌های کارشناسی دقیق انجام شود. اتخاذ تصمیمات سریع و سطحی در مورد نیروهای نظامی می‌تواند خطرات بزرگی به دنبال داشته باشد که ممکن است کشور را در موقعیت‌های پیچیده و خطرناک قرار دهد.
در نتیجه، در چنین شرایط حساس، باید با هوشیاری کامل و توجه به پیامدهای هرگونه تصمیم‌گیری، از اقدامات نسنجیده که به تضعیف نیروهای نظامی منتهی شود، پرهیز کرد.
سوپرانقلابی‌گری؛ تهدیدی برای وحدت ملی و انحراف از اهداف انقلاب
تجمع اخیر حامیان امر به معروف ادامه همان ادبیات طلبکاری از نظام است که در طول سال‌های اخیر در برخی گروه‌ها و محافل سیاسی مشاهده می‌شود. این گروه‌ها به جای پیگیری مسیرهای منطقی و قانونی برای بیان خواسته‌ها، سعی دارند از طریق فشار خیابانی و ایجاد اختلاف، فضای سیاسی کشور را متشنج کنند. سوپرانقلابی‌گری در خیابان، نه‌تنها تهدیدی برای وحدت داخلی است، بلکه نوعی ابزار برای ایجاد شکاف در جامعه محسوب می‌شود. این رویکرد که در برخی رسانه‌ها و تریبون‌های نیمه‌رسمی هم بازتاب دارد، با بازگشت به فضایی که در روزهای پس از 15 تیر مشاهده شد، همچنان در حال گسترش است.
این رفتارها از آنجا قابل نقد است که موجب گروگان گرفتن مفاهیم انقلاب و اصول آن توسط سوپرانقلابی ها می شود و به تقویت نارضایتی و دامن زدن به بحران‌های داخلی می انجامد. انقلابی‌گری نباید به ابزاری برای فشار به مسئولین و تفرقه‌افکنی تبدیل شود، بلکه باید از آن به‌عنوان یک اهرم سازنده برای پیشبرد منافع ملی استفاده کرد.