پیام فارس - به گزارش ، مصوبه هیات وزیران در خصوص تبصره 1 ماده 7 قانون کار با موضوع مدت زمان کار موقت، در 29 بهمنماه 1398 صادر شد؛ این مصوبه، تایید آییننامه تبصره یک ماده 7 قانون کار است که تاکید دارد مدت زمان قرارداد موقت در کارهای با ماهیت غیرمستمر، از 20 بهمن 98، چهار سال است.
بنابراین تمام کارگرانِ قرارداد موقتِ مشاغل غیرمستمر که از 20 بهمن 98 تا چهارسال بعد یعنی 20 بهمن 1402 در شغل خود باقی ماندهاند، باید قراردادشان از روز بعد (21 بهمن 1402) تا زمان اتمام پروژه، «دائمی شود» به این معنا که کارفرما دیگر حق اخراج یا تعدیل این کارگر را ندارد البته بازهم باید تاکید کرد «تا زمانی که کارگاه فوقالذکر برقرار است».
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
برای خدمات بیشتر به سامانه برخط لایحه نویسی و شکایت کارگران از کارفرمایان به نشانی https://wikikaar.ir مراجعه کنید.
دانلود فیلم اصلی کد ویدئو دانلود فیلم اصلی کد ویدئو دانلود فیلم اصلی کد ویدئو
http://www.Fars-Online.ir/fa/News/889188/قراردادی-که-می-تواند-به-ضرر-کارفرمایان-باشد-|-کارگران-اگر-این-بند-در-قراداد-شماست-دائمی-30-ساله-هستید