چاپ

پیام فارس - اعتماد / « نیاز مبرم به دولت کارآمد در اوج سختی‌ها » عنوان سرمقاله روزنامه اعتماد نوشته جعفر گلابی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
پس از تایید آقای پزشکیان به سرعت مخالفان انتخابات و طالبان وخامت اوضاع و افزایش بازگشت‌ناپذیر گسل‌های اجتماعی از راه رسیدند و سراسیمه از امیدهای ایجاد شده در مردم نهی می‌کنند و کلیشه‌وار تکرار می‌کنند که با رییس‌جمهور شدن آقای پزشکیان چیزی تغییر نمی‌کند! با آنها که برای ناامیدی یک ملت مواجب می‌گیرند هیچ منطق و استدلالی نداریم و هیچ چیز جز سوریه‌ای شدن ایران راضی‌شان نمی‌کند ولی با مردم دلسوز که بزرگ‌ترین خواسته‌شان زندگی آرام وکم دغدغه است، سخن فراوان داریم. ابتدا واقع‌گرایانه و با صدای رسا اعلام کنیم که آقای پزشکیان و هر رییس‌جمهور دیگری معجزه نخواهد کرد و قول حل یک شبه مشکلات را نخواهد داد.اگر کسی چنین انتظاری دارد باید در احوال کشور و دیگر کشورها و تاریخ و سرگذشت ملت‌ها کمی مطالعه کند. ما قبل از انتخاب یک اصلاح‌طلب پاکدست و دانشمند می‌خواهیم نهاد انتخابات احیا شود و با همه محدودیت‌ها این گوهر گرانبها و دستاورد 120 ساله ملت ایران از معنا و اثر‌گذاری خارج نشود.اگر به این معنا برسیم از پیش یک پیروزی بزرگ وکلیدی به دست آورده‌ایم و دوباره صندوق‌های رای از آن صاحب‌شان یعنی ملت خواهد بود. اما چه کسی گفته است با یک رییس‌جمهور شجاع و دانا و فروتن و مدیر و مدبر تغییری در اوضاع حاصل نخواهد شد؟ اتفاقا حاصل دو دولت اصلاحات و دولت اعتدال نشان دادند که حضور چهره‌های کاربلد تا چه حد در زندگی مردم و روابط بین‌الملل موثر است. دولت آقای خاتمی با وجود هر 9 روز یک بحران توانست کارنامه‌ای موفق و افتخارآمیز خصوصا از نظر اقتصادی به مردم تقدیم کند و در مجامع جهانی احترامی بی‌سابقه و شایسته ملت ایران را به وجود آورد.در دوران اصلاحات دولت ضربه‌گیر ملت شد و همه تیرهای بلا را به جان خرید تا خطر و فشاری متوجه مردم نشود. آری نگذاشتند آن‌گونه که در توان دولت آگاه و مدیر اصلاحات بود خدمات تقدیم ملت شود ولی در همان تنگناهای پرشمار زیرساخت‌های کشور بازسازی شدند و همه شاخص‌های اقتصادی صعود قابل قبول به خود گرفتند.بر این معنا مراکز ناظر آماری داخلی و بین‌المللی با عدد و رقم گواهی رسمی دادند.وقتی دولت آقای خاتمی سکان اداره کشور را به دست گرفت همه سفرای کشورهای اروپایی ایران را ترک کرده بودند و هنگامی که اراده ملت در دوم خرداد نمایان شد هم آنها با شور و شوق بازگشتند و کشورهای مهم دنیا در صف دعوت از رییس‌جمهور قرار گرفتند.در آن زمان بیم حمله نظامی به کشور جدی بود و حتی بعضا گفته شد که نقاط مورد هدف تعیین شده بودند.دانشگاه‌ها باشور و هیجان ضمن ارتقای کیفیت آموزشی چون ناظری آگاه و دلسوز به همه عرصه ورود کردند و هنوز هم جامعه ایرانی مرهون تلاش‌های دانش‌پژوه آن دوره است. در دولت آقای روحانی با اینکه وی اصلاح‌طلب نبود و انتقادهایی هم به دولت بود باز هم خدمات بزرگی صورت گرفت و خصوصا در زمینه رفع تحریم‌ها گام‌های بلندی برداشته شد.این بدعهدی دولت وقت امریکا و برخی کاسبان تحریم بود که نگذاشتند یکی از مسائل مهم منطقه و جهان حل شود. جالب است بدانیم که در همین دولت که اشرافگرا می‌نامیدندش بیشترین کمک به محرومین جامعه صورت گرفت و برای اولین‌بار مستمری افراد تحت پوشش سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام چند برابر شد.دولت‌های اصلاحات و اعتدال هر چه کردند تخریبی در امور مرتکب نشدند و مثلا بسان دولت آقای احمدی‌نژاد در آستانه خشکسالی‌های خرد‌کننده مجوز 300 هزار چاه غیرمجاز صادر نشد. در هر حال ما در شرایط سختی به سر می‌بریم و فرصت درجا زدن یا فاجعه عقبگرد را نداریم. یک دولت آگاه و متعهد می‌تواند با مدیریت شایسته تهدیدها را کم و با دنیا رفع تشنج کند و ظرفیت‌های عظیم مادی و معنوی کشور را وارد مسیر شکوفایی و فعلیت کند.آقای پزشکیان با تعهد و دانش و انرژی که تاکنون از خود بروز داده است در هموار کردن مسیر کشور اقبال بلندی دارد و بر عدالت و آزادی تمرکز خواهد کرد. مردم ما نیاز مبرم به امید و پیشرفت و توسعه دارند. فقر امان کثیری از مردم را برده است و مکدر شدن رابطه دولت و ملت امکان حرکت‌های ملی و پر امید را کم کرده است. دولت با سرعت و همه انرژی خود می‌تواند با تواضع و فروتنی و احترام عملی و واقعی به مردم سطح مشارکت عمومی در روند امور را به صورت چشمگیر افزایش دهد. نه تنها روند گلاویز شدن با برخی از اقشار جامعه باید متوقف شود، بلکه دوستی و همدلی و همکاری رواج یابد تا از گردنه‌های سخت پیش‌رو عبور کنیم.