بزرگنمايي:

پیام فارس - خراسان / سرمقاله خراسان با عنوان «معجزه کت و شلوار برای تروریست‌ها» به قلم کورش شجاعی در ادامه آمده است.
«احمدالشرع» نام جدیدی است که «ابومحمد جولانی» این روزها بر خود نهاده؛ همان کسی که تا چندی پیش عضو فعال گروه تروریستی القاعده بود و آمریکا نامش را در فهرست تروریست ها قرارداده و برای دستگیری اش جایزه10میلیون دلاری تعیین کرده بود؛ همان جولانی که حدود17روز پیش در چهارچوب توطئه برنامه ریزی شده از سال ها پیش توسط آمریکا و رژیم صهیونیستی و... بدون این که با مقاومت جدی ارتش خسته و بی انگیزه و ناامید سوریه مواجه شود، توانست در کمتر از 12 روز بر این کشور تسلط پیدا کند، البته با حمایت های سیاسی، مالی و تجهیزاتی فراوان برخی کشورها به ویژه ترکیه اردوغان. قدر مسلم نارضایتی های شدید و بحق مردم از اوضاع نابسامان سوریه و مجموعه حزب بعث و بشار اسد و حتی حمایت های قشرهایی از مردم سوریه از این گروه های مسلح در کنار جنگ روانی و شناختی شدید علیه این کشور، راه را برای تسلط گروه های 37گانه تروریستی، مسلح و معارض به سرکردگی جولانی هموارتر کرد.
شاید هنوز برخی دلایل سقوط سوریه و چرایی و چگونگی این حادثه مهم در منطقه و جهان روشن نباشد، اما رفت و آمد نمایندگان کشورهایی از جمله ترکیه، آمریکا، عربستان سعودی، قطر و اردن به دمشق و تماس تلفنی برخی مقامات اماراتی با مقامات به اصطلاح دولت انتقالی جدید سوریه آن هم در همین روزهای اولیه سقوط دولت قبلی و روی کارآمدن «جولانی»ها بسیاری از حقایق پشت پرده و عوامل سقوط دمشق را آشکارتر می کند و البته که حملات و تجاوزهای پی درپی و تصرف نقاط مختلف سوریه توسط رژیم صهیونیستی و نابودی تقریبا کامل سامانه های دفاعی، نیروی دریایی، هوایی و حتی زمینی سوریه و اعلام گستاخانه این رژیم مبنی بر لغو قرارداد1974 ، خود ماجرایی بس تاسف بار و درس آموز برای ملت ها و کشورها و خصوصا محور مقاومت است که همچنان نیازمند تامل جدی از یک سو و برنامه ریزی مناسب برای آینده از دیگر سوست. در عین حال اگر همین جولانی که «احمدالشرع» شده و جایزه 10 میلیون دلاری آمریکا برای دستگیری اش لغو و نامش از فهرست تروریست ها توسط آمریکا و انگلیس خارج می شود و گویا کوتاه کردن ریش و پوشیدن کت و شلوار و بستن کراوات برایش معجزه کرده! و حالا پس از آن سابقه در گروه القاعده ،طرف صحبت و مذاکره نمایندگان آمریکا، ترکیه، قطر، اردن، امارات و فردا دیگران می شود، همین فردی که به نظر نگارنده هیچ گاه عنوان «رهبر»ی و حتی «فرمانده»ای سزاوار او نبوده، بلکه او «سرکرده»ای بیش نیست، اگر و اگر و اگر بتواند زمینه اقدامات و بسترهایی را فراهم کند تا این که موجب حفظ «تمامیت ارضی» سوریه شود، دست تطاول بیگانگان از این کشور کوتاه شود، انتخاباتی سالم و آزاد با مشارکت حداکثر مردم از همه اقوام و سلایق برگزار شود و حاکمیتی مطابق با خواست و اراده مردم و مطابق منافع ملی سوریه و ملت این کشور روی کار آید و مردم از این اوضاع فلاکت بار اقتصادی و مهم تر از آن احساس ناامیدی و سرخوردگی خارج شوند و حس استقلال و عزت و امنیت در آنان شکوفا شود، یعنی همان چیزهایی که حق همه ملت ها و مردم زجردیده سوریه است، نامش به هر صورت در تاریخ سوریه و منطقه می ماند، هرچند این امیدها و آرزوهایی است که رصد فعلی مسائل و شرایط سوریه و منطقه و زیاده خواهی های آمریکا، رژیم صهیونیستی و ترکیه و برخی کشورهای منطقه دستیابی به آن ها را بسیار دست نیافتنی می نمایاند. اما شاید هم حامیان سیاسی، مالی و تجهیزاتی جولانی القاعده ای دیروز و همراهانش و تحریرالشامی کت وشلواری دیپلمات شده امروز برای صددرصد مقصر نشان دادن حاکمیت فعلی سوریه و همکاری بشار با مقاومت و دوستی اش با ایران، اقدامات و کارهایی خصوصا در زمینه رفاه اقتصادی مردم سوریه انجام دهند، آینده مسائل را روشن تر می کند.