بزرگنمايي:

پیام فارس - به گزارش سرویس فرهنگی تابناک، در دوره چهارم شورای شهر شیراز، مصوب شذه بود که یکی از ایستگاههای خط دو مترو، درست مقابل حافظیه شیراز باشد. جایی که به لحاظ تاریخی و ارزش ادبی و معنوی از آثار ارزشمند ایران محسوب می شود. بر همین اساس در دوره پنجم شورا، برای جلوگیری از هرگونه آسیب احتمالی ناشی از تردد قطارهای مترو و لرزش های آن، مقرر شد متروی خط دو تا یک کیلومتری حافظیه کشیده شده و همانجا متوقف شود.
از ن جا به بعد حمل و نقل مسافران، از طریق خط تراموا ادامه پیدا می کرد و تا بافت تاریخی شیراز پیش می رفت. این اتفاق در همان ایام، با استقبال مواجه شد. اما روز گذشته رسانه ها از رسیدن خط دوی متروی شیراز به نزدیکی حافظیه خبر دادند که بر اساس خبرهای منتشر شده، چنین اقدامی بدون مصوبه استانداری و میراث فرهنگی انجام شده است. خبر مربوطه حتی در رسانه های خارجی با عناوینی همچون بی توجهی به میراث تاریخی ایران باز نشر شد. پیگیری تابناک در همین زمینه خبرنگار تابناک در شیراز، به سراغ عضو شورای شهر شیراز رفت که بر اساس اظهارات وی، ظاهرا موضوع صحت دارد و حالا اعضای شورا، بدون پرداختن به اثرات مخرب این خط مترو بر حافظیه و آثار باستانی شهر شعر ایران، صرفا به اطلاع یا عدم اطلاع اداره کل میراث فرهنگی استان فارس از این اقدام می پردازند. انگار، طرح مساله ای انحرافی در حال رخ دادن است . یعنی با این اوصاف، مساله برای مدیریت شهری شیراز، اصلا حافظ و حافظیه نیست و از نظر آنها موضوع، تمام شده است. قرار است مترو از روی حافظ عبور کند. علیرضا اسکندری، عضو کمیسیون حمل ونقل وعمران شورای اسلامی شهر شیراز در گفت‌‎وگو با تابناک فارس، گفت: پروژه اجرای خط 2 مترو شیراز با موافقت مجموعه میراث و دستگاه‌های مربوطه از سوی شهرداری در حال اجراست. اسکندری، با اعلام اینکه چنانچه مدیریت میراث فرهنگی وگردشگری فارس نسبت به این موضوع اعلام بی اطلاعی کند جای سئوال دارد، اظهارداشت: معمولا روال بر این است اجرای هر پروژه پس از دریافت مجوز‌های لازم پروژه اجرا و به اتمام می رسد. به گفته این عضو شورای اسلامی شهر شیراز برای صحت سنجی موضوع مطرح شده از سوی فعالان میراث نیاز است با استفاده از نظر تخصصی کارشناسان مربوطه موضوع مورد بررسی قرار بگیرد. در هر حال این که بعد از انجام شدن این اقدام، و با وجود مصوبه شورای پنجم، و بعد از انتشار خبر آن در رسانه ها و علنی شدن ماجرا، شورای شهر شیراز بر ضرورت استفاده از نظر کارشناسان برای بررسی موضوع تاکید می کند، از نکات جالب داستان است. چه بسا اگر علنی سازی موضوع از سوی عضو شورای قبلی شیراز از طریق رسانه ها، انجام نمی شد، همین بررسی کارشناسانه، به بعد از راه اندازی ایستگاه و یا خراب شدن آرامگاه بر اثر لرزش ها و دیگر تاثیرات این خط، موکول می شد. در چنین شرایطی به نظر می رسد انتظارات صرفا متوجه وزیر میراث فرهنگی نیست. بلکه هم از او، و هم مسئولین دیگر در دولت پزشکیان و هر نهاد دیگر انتظار رسیدگی جدی می رود. عومل موثر در این اقدام، چگونگی عبور از مصوبه شورای شهر پنجم شیراز، اطلاع یا عدم اطلاع میراث فرهنگی، نقش فرمانداری شیراز در تائید چند نوع مصوبه متفاوت شورای شهریها در باره یک موضوع، و موضوعات دیگر از جمله بستن راه تخریب احتمالی یک اثر مهم فرهنگی، بخشی از موضوعات قابل بررسی است. طبیعی است در این میان باید تدبیر اساسی برای حمل و نقل عمومی شیراز نیز اندیشیده شود تا این بار، شهروندان قربانی بی تدبیری دیگری نشوند.