بزرگنمايي:

پیام فارس - روزنامه سازندگی /متن پیش رو در سازندگی منتشر شده و بازنشر آن در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
صادق زیباکلام به سرطان مبتلا شد
23 اردیبهشت خبر رسید که صادق زیباکلام، استاد شناخته ‌شده علوم سیاسی دانشگاه تهران به زندان انتقال داده شده است. حال پس از گذشت بیشتر از یک ماه خبری شوکه‌کننده از ابتلای او به بیماری سرطان منتشر شده است. این خبر را اولین بار آذر منصوری، رئیس جبهه اصلاحات در ایکس نوشت: «باخبر شدم متاسفانه استاد گرامی جناب آقای ‎دکتر صادق زیباکلام در زندان به بیماری سرطان مبتلا شده‌اند. انتظار می‌رود جناب آقای اژه‌ای بدون معطلی دستور آزادی ایشان را برای پیگیری سریع مراحل درمان صادر کنند». البته پیش‌تر هم حسین دهباشی از ابتلای صادق زیباکلام به سرطان پیشرفته پروستات خبر داده بود اما توئیت منصوری بود که بازتاب و واکنش همگان را برانگیخت.
در واکنش به این خبر، خبرگزاری میزان نوشت: «مطالب و ادعای منتشر شده در فضای مجازی در رابطه با ابتلای صادق زیباکلام به بیماری در زندان صحت ندارد. وی مدت‌ها پیش دچار بیماری شده بود و طبق قانون مرجع تشخیص عدم تحمل کیفر، پزشکی قانونی است که در این مورد اظهارنظر کرده است. زیباکلام همان‌طور که تاکنون از مرخصی استفاده کرده، می‌تواند برای پیگیری روند درمان از تسهیلات قانونی استفاده کند».
محمد ایزدی، وکیل این استاد دانشگاه در متنی که عصر ایران آن را منتشر کرد، می‌گوید: «آقای دکتر زیباکلام از قبل از دستگیری و اعزام به زندان اوین در ماه گذشته مدت‌ها بود که متاسفانه درگیر بیماری سرطان بودند که البته بنا به خواسته‌ خودشان و جهت مراعات عواطف مخاطبان خود، کمتر کسی از آن خبر داشت و حتی احتمال می‌دهیم که تا قبل از مرحله‌ اجرای حکم، مقامات محترم قضایی نیز چندان اطلاعی از این بیماری به خصوص شدت وخامت آن نداشتند». در بخشی از این متن آمده است: «به همین جهت و همزمان با انتقال ایشان به زندان اوین از سوی معاونت محترم دادستان تهران و ریاست دادسرای فرهنگ و رسانه استعلامی رسمی از پزشک قانونی صورت گرفت و آن نمایندگان سازمان نیز علاوه بر معاینه‌ تخصصی آقای دکتر زیباکلام در زندان و دریافت کلیه مدارک پزشکی، پرونده را به کارشناسان محترم مورد اعتماد در بیمارستان حضرت امام حسین(ع) ارجاع دادند. در فرصت کوتاهی که آقای زیباکلام جهت مراسم تدفین داماد خانواده به مرخصی آمدند مجدد مورد معاینه دقیق تخصصی قرار گرفتند و نهایتاً با اعلام اینکه بیماری سرطان ایشان در مرحله پیشرفته قرار دارد و به جهت نیاز به دسترسی مستمر به پرتودرمانی و استراحت، توانایی تحمل کیفر در زندان را ندارند، پرونده به مقامات محترم ذی‌صلاح قضایی جهت بررسی و اخذ تصمیم عودت شد».
زیباکلام فارغ از هر دیدگاهی که دارد، فردی بود که مخالفان و موافقانش را به مذاکره دعوت می‌کرد و رابطه خوبی با رسانه‌ها داشت. زیرا رسالت خود را در این می‌دانست که جامعه نباید ناآگاه بماند. در این مدتی که او در زندان بود همه ما که این روزهای انتخاباتی به ‌شدت به تحلیل‌های او نیاز داریم، این جمله را بارها زمزمه می‌کنیم که چقدر جای استاد خالی است! بنابراین خبر بازداشت و بیماری او هیچ صاحب عقل سلیمی را نه‌تنها خوشحال نکرده است بلکه باز هم باعث یادآوری این موضوع شد که سرمایه‌های گران اجتماعی در ایران همیشه مغفول مانده‌اند. آن‌طور که خودش هم همیشه می‌گفت، بودند افرادی که این جمله را تکرار می‌کردند که چرا زیباکلام را بازداشت نمی‌کنند. او حتی آخرین کتابش را با عنوان «چرا شما را نمی‌گیرن و آخرش چی می‌شه؟» منتشر کرد.
محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در یادداشتی از جای خالی صادق زیباکلام در این روزهای انتخاباتی کشور روایت کرده است. به روایت او «روشن است که نه در اندیشه و نه در روش سیاسی با دکتر صادق زیباکلام، اشتراک زیادی ندارم، اما… این روزها این مرد 76 ساله در زندان است و ما این بیرون، سرگرم انتخاباتیم و بر کوره آن می‌دمیم، حال آنکه او در سال‌های گذشته همواره موتور پرقدرتی در فضای سیاسی- انتخاباتی بود. با احترام به حکم قضایی صادره علیه او، شهادت می‌دهم هرگز نه از او دروغ شنیده‌ام و نه ریا و تظاهر دیده‌ام. گاهی تند می‌رود مثل خیلی از ماها و گاهی معقول است، باز هم مثل خیلی از ماها. حرف‌هایی که او زده، خیلی‌های دیگر هم زده‌اند؛ بیشتر از او هم به امنیت ملی کشور آسیب زده‌اند؛ روان مردم را آزار داده‌اند؛ دروغ گفته‌اند و تهمت‌ بار این و آن کرده‌اند و حالا نه‌تنها در زندان نیستند که بر مسند خود هم نشسته‌اند و گاهی در مناظره‌ای و گفت‌وگویی، صد بدتر از آنچه را صادق زیباکلام گفته است، می‌گویند. کاش صادق زیباکلام در جمعی که همه اصولگراها و اصلاح‌طلب‌ها در آن نفس می‌کشند، باشد. آرزوی بزرگی نیست».
زیباکلام سال 1345 در کنکور دانشگاه تهران قبول شد اما پدرش، او را به اتریش فرستاد اما تحصیل خود را در این کشور رها کرد و یک سال بعد به انگلستان رفت و وارد رشته مهندسی شیمی شد و تا آخرین ترم‌های دکترای مهندسی شیمی را گذراند ولی بعد از اینکه به ایران برمی‌گردد به دلیل فعالیت‌های سیاسی علیه پهلوی، در تابستان 1353 به زندان می‌افتد. پس از آزادی در سال 1355 ساواک مانع بازگشت او به انگلستان می‌شود و زیباکلام نمی‌تواند دوره دکترا را تمام کند. بنابراین به ناچار در ایران ماند و به‌عنوان مربی در دانشکده فنی دانشگاه تهران استخدام شد. با پیروزی انقلاب اسلامی و در سال 1363 زیباکلام مجدداً به انگلستان برگشت اما این بار نه برای تکمیل تحصیلات در رشته شیمی بلکه برای تحصیل در حوزه علوم انسانی… او در دانشکده صلح‌شناسی دانشگاه برادفورد فوق‌لیسانس و دکترای خود را می‌گیرد. موضوع تز دکترای او انقلاب اسلامی ایران و فلسفه سیاست غرب است. 5 سال بعد به ایران بازگشت و پس از دو سال وارد گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. او حالا در سال 1403 در زندان است و با بیماری دست‌وپنجه نرم می‌کند. امید است که بیماری استاد رو به بهبود رود و جای هیچ‌کس به‌ویژه افراد صاحب‌نظری چون صادق زیباکلام زندان نباشد.‌